Dostum Şiiri - Seyfet Bozçalı

Kırıldı kanadım gurbette kaldım
Derdimi unutup hülyana daldım
Bahardım, kendimi hazana saldım
Kanayan yaramı dağlarım dostum...

Görürüm kendimi o gözlerinde
Bulurum tebessüm can sözlerinde
Uyusaydım bir kez dost dizlerinde
Nehir oldu yürek çağlarım dostum.

Yıldız kadar uzak bana ellerin
Acı söyler şimdi baldan dillerin
Kurudu mu bana akan sellerin
Aktıkça sözümü bağlarım dostum.

Çekmedi kanadın dostça bir nazım
Dinlemedin sözüm kırıldı sazım
Lal ettin dilimi kış oldu yazım
Özledikçe seni ağlarım dostum...