Sadece yazmaya çalışıyorum…
Zor bir uğraş bu…
Canımdan can koparıyorum gibi…
Acemi kasaplar gibi sol kolumu kopararak…
Sevda acılarımdan da öte,
donuk bir dostluk çıkmazı bu kuytular,
her yerlere bir şeyler yazmaya,
dostu dosta anlatmaya çalışıyorum, acizlikle…
Hiç bilmezdim bu kadar zayıf düşeceğimi,
Ama,
Sesinizi bu sessizlikte duymak,
çok hoş, var olmak gibi bir coşku…
Hani vardır ya kanadı kırık bir serçe,
uçuşunu görünce insanın,
uçar ya yüreği göklere doğru,
öyle bir şey işte, kırık dökük bir sevinç, acabalarla…
Hıçkırışların sessiz sesleri bunlar,
morötesi bir ekranda başka türlü görünüyor yüzüm,
gözyaşlarım biteviye klevyeyi ıslatıyor,
kırık aynaya bakar gibi,
cam kırıklarında yürür gibi,
acıyor canım…
Yeniden hoşça kalınız…zemheri_gülü,
solmamanız, renklerinde kalmanız
sevincim olacaktır...
10-04-2008 mustafamexmex
Kayıt Tarihi : 10.4.2008 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)