Dosttan da yedim sille Şiiri - Kadri Atmaca

aşkla yanıp kavruldum sendin benim kanım da
bir gülmedin yüzüme yüreğim dondu bile
beni hasretin yıktı sensizlik var yanım da
gel sende vur istersen dosttan da yedim sille

yük ettin hicranı sen sevgine kandığım da
dağ ve taşı yük ettin aşkınla yandığım da
koydun özlem de beni hep seni andığım da
gel sende vur istersen dosttan da yedim sille

kim beklemez vuslatı umut ekmeğin tuzu
bir görüşte yolumdan kaçıp çevirme yüzü
sende hiç insaf yok mu bir yol ver gavur kızı
gel sende vur istersen dosttan da yedim sille

pek anlamadım nesin silmedin yaşlarımı
sefil kaldım ortada sen yıktın taşlarımı
yaslara boğa boğa ağartıp saçlarımı
gel sende vur istersen dosttan da yedim sille

kandım sana aptalca bendim aşkta en safı
kitaptan düştün bile nazın doldurdu rafı
yoldan izden çıkışta tutup iblis tarafı
gel sende vur istersen dosttan da yedim sille

din ve imanın varsa gel yaralı ömrüme
dosta düşmana inat gir karalı ömrüme
şifa ol çırpındıkça sen saralı ömrüme
bir sen kalmıştın zaten hiç korkmadan hırs ile
gel sende vur istersen dosttan da yedim sille

(03.10.2015) AZAP…