Dost sandım yüzüme gülenleri
Hiç hatırı da kalmamış kahvelerin.
Dostsa dostu teselli eder
Aksayınca göründü yüzleri dost görünenlerin.
Silahlar ellerde mermisi ağzında
Kusuyor zehrini acımasızca.
İnsan kılığında utanıyor insan
Kendi kusurunu unutuyor utanmadan.
R.EVŞEN
DOSTSA
Kayıt Tarihi : 6.12.2017 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!