Dostozan'a Şiiri - Mehmet Hanifi Sarıyıldız

Yalpalasan da yürürken, horlasan da uyurken,
Sonbahar hepimizin omzuna binecek, sen aldırma,
Ellerin titrese de, gözlerin boş bakmıyor,
Seni gören delikanlılar,
Yaşlanınca keşke bu amca gibi olsak diyor.

O titreyen öpülesi eller, ne hizmetler yapmış,
Gökyüzü gibi parlayan gözler ne acılara dayanmış,
Yürüyüşün pehlivanı andırır, sen aldırma,
Seni gören delikanlılar,
Yüreğimiz bükülmesin, belimiz bükülse de diyor.

Yetmiş yaşı görmek de Allahın bir lutfu,
Senin suyundan berrak sular oluştu,
Maraşın poyrazıdır vuran yel, sen aldırma,
Seni gören delikanlılar,
İçinin nuru, amcanın yüzüne vurmuş diyor.

Delikanlılık genç olmakla olmaz,
Gönül iriliği her pehlivanda bulunmaz,
Felek sillesini vursa da yıkılmadın, sen aldırma,
Seni gören delikanlılar,
Hayat mektebinde ne tecrübeler yaşamıştır bu amca diyor.

Hayaller tükenmez, rüyalar bitmez,
Yeni yetişen nesil, senin eline su bile dökemez,
Gönül kuşun terk etse de yavruların yanında, sen aldırma,
Seni gören delikanlılar,
Gıpta ile bakıyor, yaşlanınca bizde bu amca gibi olsak diyor.

Her canlı ihtiyarlamaz, erken gidenlerde var,
Allahın takdiridir, sen gönlünü genç tut, torunlarını sev,
Karın, çocukların, torunların sana hayat suyu olsun, sen aldırma,
Dostozanın oğlu Atilla,
Babam bana inancı, dik durmayı, şefkati, iyiliği, hayatı öğretti,
Bende yaşlanınca babam gibi olsam diyor.

Atilla Sarıyıldız 25.10.2007

Bu şiiri aşağıda Rahmetli babam Mehmet Hanifi Sarıyıldız' ın yazmış olduğu İhtiyar ve İki Genç adlı şiirine Nazire olarak yazmış, kendisine okuduğumda ise birbirimize sarılarak ağlamıştık. Mekanı cennet olsun. El Fatiha...

İHTİYAR ve İKİ GENÇ

Yürürken yalpalar, uyurken horlar.
Sırtına omzuna binmiş sonbahar.
Elleri titriyor gözleri bir hoş,
İki delikanlı durup sordular.

‘Amca niye böyle titrer ellerin,
Sanki uykudaymış gibi gözlerin,
Yürürken görenler sarhoş sanacak,
Ayağın çarpılmış, bükülmüş belin.’

‘Oğul yaş yetmişe geldi dayandı,
Hayat çeşmesinin suyu bulandı,
Yel vurdu savruldum perişan oldum,
Tenim yandı yüzüm böyle kavruldu.

Ben de bir zamanlar delikanlıydım,
Pehlivan yapılı iri yarıydım,
Felek sillesini vurdu devirdi,
Hayat mektebinde sınıfta kaldım.

Hayaller tükendi, rüyalar bitti.
Gönül kuşu kafesini terk etti.
İşte bir de böyle seçemez oldu,
Gözüm cisimleri, kulağım sesi.’

DOSTOZAN 2005-