Dostluktan Geriye Kalanlar

Hasret girince araya
Ondan geri sızı kalır
Melhem sürünce yaraya
Kavuşsa da izi kalır

Muhabbet bağının gülü
Meftun eyledi bülbülü
Dost un dosta tatlı dili
Söylediği sözü kalır

Bir fincanlık kahve yeter
Hatırı kırk yılda biter
Ocak yanar baca tüter
Kül savrulur közü kalır

Tuzun yersin bal aşkına
Oturur gönül köşküne
Ayrılan döner şaşkına
Kendi gider gözü kalır

Dilinde dolanır ismi
Hayaline gelir cismi
Siyah beyaz yırtık resmi
Boynu bükük pozu kalır

Cadde sokak kuytu köşe
Buluşur alırdık neşe
Onsuz yürek döner taşa
Parçalanır tozu kalır

Hilkatiyim dertli başım
Geldi de geçiyor yaşım
Unutmasın dostum eşim
Bir sureti yüzü kalır