Dostlukların Kapısında

Dost dediğin karpuz gibi tezgahlarda hamı çoktur
Tadı vardır rengi yoktur rengi vardır tadı yoktur
Seçmesini bilenlerin yalancıya karnı toktur

Renksiz tadsız çıkar diye mahrum kalan hiç olmadı
Dostlukların kapısında bekleyenler pek kalmadı

İki dudak arasından beklenen bir cümle varsa
Taş değil de laf taşıyan kişi için bunlar karsa
Tam alnından öpeceğim konuşmadan biraz dursa

İşte böyle birisinin laf torbası hiç dolmadı
Dostlukların kapısında bekleyenler pek kalmadı

Dostum diye sarıldığın yalancı dost çıkıyorsa
Fırsat bulup gizli gizli çelme takıp yıkıyorsa
Gerçek yüzünü saklayıp hep canını sıkıyorsa

İnsan dostu öğrendikçe sahtesine yer kalmadı
Dostlukların kapısında bekleyenler pek kalmadı

Olgun ve tatlı meyveler ucundadır hep dalların
Ham meyvelerin tadında suçu var mı şu yılların
Erdemlik yakın değil uzağında hep yolların

Bu yolların mezunları asırlardır hiç solmadı
Dostlukların kapısında bekleyenler pek kalmadı...