1972--Osmaniye -Finike
gönüllere yılların matemi düşmüş
ayrılık böyle uzaktan sürer mi!
kaybetmek keskin bir afet
gökyüzü yine kış grisinde
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Dostlar, gökyüzündeki yıldızlar gibidir, her zaman görünmeseler de orada olduklarını biliriz.
Dostuna zaman ayıran insan, dostlarını kaybetmez hiç bir zaman.
Şiirdeydim, beğenilerimi bıraktım güzel dizelere, inci çiçekleri eşliğinde, dost eliyle, yürekten.
TEBRİKLER...Sn. GÜNEŞ
Naif bir sitemin satır aralarında gizlenişi hüzün verici.
Bilmem ben mi hüzünkarım, yoksa bu şiir mi bu kadar dokunaklı. Edebiyat defterinde tanıdığım sizler gibi değerli bir arkadaşın seslendirdiği şiiri dinlerken, dilime ne gelirse acısından, tatlısından şiirler yazıyorum.Bazı da arkadaşları azıcık gülümsetmek için kedere dur deyip havadan sudan dilime, kalemime ne gelirse yazıyor; sizlerle paylaşmaktan mutlu oluyorum. Siz ve diğer bütün vefalı arkadaşlarım yorumlarınızla selamlarınızla(seni unutmadık) diyen emsalsiz vefanızla yalnızlığıma bir nebze de olsa bir es bırakıp beni mutlu ediyorsunuz teşekkürler, eksik olmayın değerli şair, kıymetli öğretmen. Biz sizlerden razıyız, Allah'da sizden razı olsun baki selamlar...
not: arkadaşın ismi edib/Ahmet facebook'tan ve edebiyat defterinden arkadaşız. Benim bir şiirime de seslendirme yaptı.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta