Dostluklar aşk gibidir...

Kendini bir çerçeveye hapsetmenin ne demek olduğunu bilir misin
Bir karenin hiç değişmeyen dört köşesinde dolanıp durmayı
Ateşin ortasına hapsedilmiş bir akrebin kendini yok edişini anlayabilir misin
Sen, kendi çaresizliğin içinde kıvranırken, başkalarının çaresizliklerini fark edebilir misin
Böylesine bencil, böylesine acımasız olmanın cezasını çekerken
Neden yalnızlıktan yakınıyorsun güzelim
Sen bunu çoktan hak etmedin mi
Bu sonu kendin tercih etmedin mi
Dostluklar aşk gibidir, paylaşıldıkça güçlenir
Ve tıpkı aşk gibi, ayrılıklara yenik düşer
Bir oyun değil ki bu durdurabilesin
Ve olduğu gibi kalmasını isteyesin
Buna hakkın olmadığını bilmelisin
Ve artık zincirlerini kırıp, gerçek yaşamı görmelisin
Uyan güzelim uyan, daha öğreneceğin çok şey var
Ve yine seni, yalnız bırakmayacağım inan
Her şeye rağmen yanındayım
İstersen varlığımı tüm yüreğinle hissedebilirsin
Bilirsin, beraberce geliriz her zorluğun üstesinden
Önümüzde kimse duramaz bizim