Tabiatına düşmüş vefa, dostluğun güneşi,
Kalpte çiçek açar, özde derin bir sevgi.
Sonsuzluğa uzanan, dostluk bağının eşi,
Gönülden gönüle, bir serüvenin rengi.
Dostluk hazinesi, yürekte gizli sır gibi,
Vefanın ışığında parlar tüm anılar.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta