Tabiatına düşmüş vefa, dostluğun güneşi,
Kalpte çiçek açar, özde derin bir sevgi.
Sonsuzluğa uzanan, dostluk bağının eşi,
Gönülden gönüle, bir serüvenin rengi.
Dostluk hazinesi, yürekte gizli sır gibi,
Vefanın ışığında parlar tüm anılar.
Kalbimi kırdın yüreğimi kor ettin.
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Devamını Oku
Zulumkar oldun beni candan bezdirdin.
Ben seni sevdikce sen hep naz ettin.
Dost olamadık neden dostca biz ikimiz..
Aramadın bir kez olsun hatrım sormadın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta