Dostluk.
Narin ince bir köprüdür.
Geçerken çok sallarsan, kendini aşağıda bulursun.
Kırılgandır.
Abanı ‘da çıkartma, biterdir dostluğun.
Dost deyip’ de güvenme
İnsanoğlu, çiğ süt emmiş derler bilirsin.
Hele sır’ mı hiç, verme.
Çoğu dostluklar, pamuk ipliğine bağlıdır.
Kopabilir.
Seni, satabilir.
Dostluk, ye kürküm ye meselesidir.
Dost!
Yedirdikçe, dosttur.
Yemediği zaman, bir bakmışsın başkalarının olmuştur.
Bu devir, işte o devirdir.
Gerçek dost mu arıyorsun?
İşte, o!
Allah’tır.
İşte sen ona güven ve inan.
O kendisine inanan insanı, yolda bırakmazdır.
29 Eyl. 16
Antalya
Kayıt Tarihi : 3.10.2016 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!