Dostluk Onur'dur Şiiri - Gözde Hatiboğlu

Can arkadaşım
Eski dost, uzun yol, hayatımın köşe taşı, kan arkadaşım
Sohbetlere eklenen kahkahalar eskiden kalma
Yaşantılar farklılaşsa da anılar, paylaşımlar tonla
Gözlerindeki ışıktır önümü aydınlatan
Kaç yaşındaydık tanıştık, büyüdük bak yaşam aydınlattık
Varlığın varlığımın güvencesi arkadaşım
Dostluğum nefes aldıkça ensende durur
Aklım hep seni korur, dilim duadadır yolun açık olur
Sıcak mevsimlerden iyot kokulu kumlarla çıktık yola
Dost biriktirdik ilk gün gibi paylaşımlarla
Her biraraya geliş aynı coşku ve aynı kahkaha
Biz birlikte büyüdük, birlikte olgunlaştık arkadaşım
Şehri İstanbul rüyasıyla başladı gelişin sonra
İki bina ötede ev kurduk, yakınlaştık paralel sokaklarda
Kapını çalmadan geçtiğim olsa küserdi sokak bazı gün
Gün olur ay geçer görüşemezdik, sanırsın kilometreler var arada
Bilirim her daim bir telefondun arkadaşım, yakınımda
Şimdi gece yarısı aynı sokakta lambanın ışığı altındayız
Vay be diyoruz gözlerimiz buğulu geçen zamana
Özlemişiz, konuşmuşuz, susmuşuz bir parça
Ardından veda vaktidir sıcacık bir sarılmayla
Yolun açık olsun arkadaşım bir sonraki karşılaşma yakında
Tanrı nefes verdikçe şahitlik edeceğiz birbirimize
Araya giren zaman kıskansın, Akdeniz çocuklarıyız hala
Gülüşünde güneş, gözyaşında iyot olsun arkadaşım
Dostluk Onur’dur başım üstünde, sevgim sonsuzluk kadar
Gelecek, en güzel anları inci tanesi gibi midyesinde bize saklar

(2.Haziran.2008)