Sevilen, sayılan, yakın arkadaş
Hem de güvenilen hatta bir sırdaş,
Değeri bilinen, özde gönüldaş
Dosttur; bu tanımı pek iyi belle!
Düşman olmayana ille ‘Dost! ’ deme;
Arkadaş yitirme, dostluk bitirme.
Dost bilsen bile büyük sır verme,
Dost çiğ süt emmiştir; pek iyi belle!
İlk önce kendinde ara kusuru;
Yoksa bulamazsın bir an huzuru.
Söküp atamazsan kibri gururu,
Pek yalnız kalırsın; bunu da belle!
Dostluğu kendince tarif edersin;
Sen gerçek dost musun, pek de bilmezsin.
Her şeyi karşıdan boşa beklersin,
Önce kendine bak; bunu da belle!
02.08.2010
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 9.8.2010 06:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!