Sustum olmadı…
Konuşacak oldum, imanım edep dedi.
Sarsıldı içimde dostluk inancı.
Candan bildiklerim kuyu kazarken,
Utanmadan yüzüme gülüyorlardı.
Her Allah diyeni samimi bildik.
Oysa bunlar…
Göz boyamak için perdelerdi.
Yaradan hatırına sevdik canlı olanı.
Nefret gönlümüzde yer edinmedi.
Kul hakkının ukbada sorulur hesabı.
Allah görüyor dedik…
Dost görünüp kanımıza kılıç süreni.
LEYLA GÜLEÇÖZ
Leyla GüleçözKayıt Tarihi : 27.6.2017 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!