Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
sevgili akın....
denize kavuşmak istiyorsan yolu kendin bulacaksın...
denizler değilse meramın derine gideceksin...
önemli olan su gibi olmak ya da kalabilmek...
ya boğarsın ya da berekete verirsin...
ya temizlersin ya da yürürsün bitkilerde...ya da karışırsın,kurutarak kendini olursun balçık...
berrak akmak en iyisi...
sevgilerle...
Doğumgünü pastasını sever her bir şair/e. ölümü aramaz ki bulsun. her şair/e için ayrı bir pasta var gönlümde. dilim yok benden:)))
saol sevgili Özgen
bir kelimeye sığacak kadar hafif değiliz ama yine de yazıyoruz. ince yorumun için sağol Nisan
Ve saçmalayabilir insan, anasoşhaş çerez-
uskumru-çiroz; kuru, kupkuru.. akislerinden
sofrada ki, bile ah olsa o …(Gecelerin, devrilen
gelmeyen sebepleriyle kendinden Ve ah, inandırmak
olsa, bir ses marşa bassa debriyajdan sonra)
Oynaş –‘taşacak mı, taşmayacak mı? ’; zırvalıyor
(pek, uzuv uçan, tok; Nazca’ya konacak!)
çok gece, uzaklara … //
Bir hayata bir kelime sığdıramamanın bilgeliğini seviyorum Akın..
Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta