Hakim olansa hedefe:
Araçların amaçlaşması
Katran kokusu keskin
Genzimi yakan
Katran tadı bu,
zehir zıkkım
beynimi tütsüleyen
Tözde şiir buysa ağdalı,
bi yaşantı dışlanmışlıksa
farkındalığı olmayan bi farklılık
hatta unutulmuşlukla gelen umarsızlıksa
artık kanıksanmışsa
Ellerim yanar
Yanar da dağlanır yüreğim
Ah yüreğimden akan,
hiç durulmayan öz!
Bilgi nedir ki?
Bilmek ne
Bilmek hatırlamak olabilir mi,
yeniden ve yine
Platon vari
İçerik, izdüşümse
Eğer hayatta birer Lokmam hekimsek
Gerçeğe edipte yitiren,
hep arayış içinde bir yaren
Ama ne aradığını söyleyemeyen
Ey el yordamı varoluş
Nedir gerçekliğin sırrı
Tüm bunlar ne
Bilgelik, hayat denen sınavda
Öze varmak olabilir mi?
Yalnızlığımı yüzüme vuran tezat
Belirsizlik ah
özüme akan kan
algılıyorum ve fakat
Aşağılanmışlıktan da öte
Küçümseme tanrım, tanrım
İnanmasam da tanrım
Şiddet, yalnız şiddet
Hırs, kendimde kendime
Her an çatlayabilir çekirdek
Sonsuzluk ilahi adalet
sesleniyorum sana
derin bir of çeker gibi
Huzurum, artık ölebilirim
Bitsin belirsizlik bu, yeter
Sonumda olsa yeter
Uzatsam ellerimi, titrek
Benimle dost olur musun?
diyemiyorsam eğer
küllenmez elbette
sönmeyen töz
harlanmasa da içimdeki köz
Şüphem yok orda, orada
Ulaşılamayana özlemde
Yalnız suç bende mi
be güzel insan
değil elbet
yoksa cesaretin,
cesaretim
Sizler azlettinizse kendinizi
ki zaten yoktunuz benim için
çünkü yoktum sizin için
Bense firardayım kendimden
İstemem oynamak uzatmaları
Bencileyin değil
Dışındayım kendimin
sürüncemede
Kayıt Tarihi : 25.2.2007 00:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
teşekkürler.
bilmem boylasam mı boylamasam mı...
kararsızlık yada kahır yada küskünlük...
mesaj verir elbette vurdumduymazlara..
Sonuç..... ömür bitiyor.
Benimle dost olur musun?
diyemiyorsam eğer
küllenmez elbette
sönmeyen töz
harlanmasa da içimdeki köz
Şüphem yok orda, orada
Ulaşılamayana özlemde
Yalnız suç bende mi
be güzel insan
değil elbet
yoksa cesaretin,
cesaretim '
Bu kadar içe dönüklük, şair zarar veriyor sanırım. Bu kadar düşünce, düşüncelerin derinliği de. Düşünme yetisi olup da mutlu olan hiç insan tanımadım. Şair de bunlardan. Belki de mutludur. Bir başka, hâyâlllerindeki olmasını arzu ettiği insanın, insanların huzursuzluklarını da dile getirmiş olabilir. Bunu çoğumuz yapmaz mıyız..
Ben, cesurum. Cesurum! Bu, bazan bu üşüncedeki kafayı saran elleri tutmak isterim.
Üzerine sayfalar dolusu yazılabilecek bir şiir. Ah!.. Zamanı öyle eften-püften harcıyoruz ki şu kısa hayatta, böyle şiirleri değerlendirmeye ancak bu kadar zaman bulabiliyoruz.
TÜM YORUMLAR (9)