Seni sevenlere olup el gibi...
Sonra çok üzülüp geçirme şoku.
Tezeğin üstünden esen yel gibi
Benden yana esip getirme koku.
Yüzünü ekşitmen nasıl tufandı ?
Bak seni buz eden işte bu fandı.
Sevgin bir kırıntı oldu ufandı...
Dostluk denen şeyi sen iyi oku.
Eksilmez simada asla büzüntü !
Anladım insanın çoğu süzüntü !
Yokluğundan duymam inan üzüntü...
Sevemem sevgiye yüreği toku.
Cumali değiştir hemen bakışı...
O zaman doğrulur nehrin akışı.
Yanlış oldu desem kızar nakışı...
Sen kilimi nasıl dokursan doku.
Kayıt Tarihi : 30.5.2017 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İNSAN SATMAYI SANAT SANAN İNSANCIKLARA YAZDIM.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!