Dostluk Adına (E) Şiiri - Engin Ergen

öyle kahrolası bir yerdeyim ki ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemez oldum
içimde inadına yanan bir ateş var ne yapsam olmuyor
durmadan ağlıyor çocuksu kalbim susturamıyorum onu
geceden kalma bir hüzün bedenime hükmediyor

daha kaç dörtlük yazmalı asmalıyım hasretin alnına
ne inatla bitecek ne özlemle tükenecek gibi değil bu sevda
kanayan yarama tuz basmakla geçecek değil ya acısı
ya sen geri dön yada yüreğim atmasın, öldüreyim kendimi nefsi müdafa

kim dinler ki bizi deli kız; kim duyar sesimizi
kim ağlar ardımızdan versek bile son nefesimizi
dostluğa kul olduk ya ta allah katında; sevdik ya birbirimizi
bundan sonrası boş gülüm isterse kurşunlasınlar bizi

biliyorum elveda desem ömrüme kapanacak bu konu
sevgi böyle işte belli olmuyor sağı solu
bazen isyan ettirir bazen süründürür
bazen de böyle umutsuzca yaşatır, yaşarken öldürür

olsun be can dostum, olsun be bir tanem,gülümmm
hep böyle sürecek değil ya bu zulüm
ben göçmeliyim bu diyardan sen ise yaşamalısın
senin yokluğun bana zaten ölüm be gülüm

16.07.2009