Ne düşler yıkıldı bu viranede,
Nice çapulcuyu doyurdu bu han!
Her gece depremle uyanır insan;
Saat yalnızlığı vurduğu zaman!
İnsan utanırken, insanlığından,
Çok can gelip-geçti bu yıkık handan!
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta