Ne düşler yıkıldı bu viranede,
Nice çapulcuyu doyurdu bu han!
Her gece depremle uyanır insan;
Saat yalnızlığı vurduğu zaman!
İnsan utanırken, insanlığından,
Çok can gelip-geçti bu yıkık handan!
Herkes birbirini sevecek candan;
Gönül zincirini kırdığı zaman!
Sen de varıp paylaşmanın tadına,
Çok şeyler yaparsın, dostluk adına
Yanacak olursun aşkın od’una
Gönlüne bu iman girdiği zaman!
Mürteza’m aşarsın nefret dağını,
Gönlünce yaşarsın gençlik çağını,
Bir cennet yaparsın çorak bağını,
Gönül gözü ile, gördüğün zaman!
Kayıt Tarihi : 30.1.2007 21:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mürteza Tukat](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/30/dostluk-adina-bir-dus.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!