Dostluk Şiiri - Yorumlar

Üzerinde yazılması en zor konulardan birisidir bu kavram. Çok boyutlu olduǧu için incelenmesi bilimsel bir çalışmanın sonucu ortaya çıkacak kadar geniş bir alanıda kapsar. Edinilmesi zor, kaybedilmesi en kolay ilişki biçimidir. Sevgiden de daha aǧır bir yük üstlenen „dostluk kavramı“ insanlık tarihinin de en eski ve en derin gücünü toplar kendi içerisinde… Bir Yunan felsefecisi, Sokrates’in öǧrencisi, Diyojen’nin öǧretmeni ve sinizimin kurucusu olan Antisthene; insan gibi hem kendi cinsinden kaçan, hem de aynı zamanda sosyal olan başka bir canlı varlık yoktur; bunlardan biri kötüdür diǧeri ise doǧaldır“ diyerek insan ilişkilerinin boyotunu her yönüyle açıǧa çıkarmak için çaba sarfetmiştir.

Dilimize Fars Dili’nden gelen „düst“ kelimesinin dost olarak adapte edilmesinden ortaya çıkmıştır. Kelime olarak bir çok anlamı olduǧu gibi dilimizdeki bir çok deyimlerlede birleşerek hayatın her alanına hükmetmiştir. Kelime olarak anlamını sölükler; sevilen güvenilen, yakın arkadaş, gönüldaş, iyi görüşülen ve her konu üzerine konuşulan bir kimse olarak izah edildiǧi gibi başka anlamlarda içermektedir. İyi geçinen, aralarında karşılıklı güven ve itibarın olduǧu kimseler için de kullanıldıǧı gibi, bir şeye düşkün olan, aşırı ilgi duyan kimseler içinde kullanılmaktadır. Toplumsal yapılar ve karekterler deǧiştikçe kavramlarda deǧişikliǧe ve erozyona (yozlaşmaya) uǧramaktadırlar. Bu sebeple dost kelimesi de bir erozyona uǧrayarak; bir erkek veya kadının bir birleriyle evlilik dışı kurdukları ilişki olarakta kullanılan bu kavram bu anlamıyla „dostluk“ kavramından tamamen uzaklaştırılarak kullanıldıǧı için negatif bir anlama doǧru kaymıştır bu anlamıyla. Ben kişisel olarak bu güzel kavramın halk arasında „kapatma“ olarak kullanılmasını kesinlikle karşıyım. Bu bir toplumun ahlaki çöküş boyutunu da kapsadıǧı için kavrama zarar vererek onu zedelemiştir. Maalesef halkımızın yüzde doksanı kitap okuma alışkanlıǧından yoksun olduǧu veya yoksun bırakıldıǧı için; kurduǧu ilişkiler de dostluk boyutunu içermemektedir.

Dostluk bir güvene dayalı kavram olduǧu için başlamasıda güç olduǧu için, bir ilişkide önce güvenin kendine ayak basacak bir zemin yaratması gerekecektir. Ve gelişecek ilişkiden yola çıkılarak önce güven arakasından da kendiliǧinden gelişen bir dostluk ilişkisi ortaya çikacaktır. Güvende gönülle bütünleşince insan ilişkilerinin mimari olan harika bir dostluk ortaya çıkacaktır. Ama dostluk kesinlikle sevgiden ayrı deǧerlendirilmesi gereken edebi bir anlamla deǧerlendirilmelidir. Zaten dostluǧun en büyük özelliǧi de içerik olarak sevgiden başka bir boyuta sahip olmasıdır öǧrenmemiz gereken. Herkesi sevemeyeceǧimiz gibi, herkesle de dost olamamız imkansız gibidir. Ama sevgilerden dostluklarda doǧabileceǧi gibi, dostluklardan sevgilerin doǧması da olanaklıdır.

Kelime Türkçemiz’de bir çok deyimi de kapsayarak onlarcasına biçim vererek günlük hayatımızında bir parçası olmuştur. Dost aǧlatır, düşman güldürür veya da dost sözü acıdır denilirken; dost olan bir kimsenin söylediǧi söz, acı da olsa, insanın iyiliǧi için olduǧundan dolayı gücenme ve alınmadan arınmış bir uyarı biçimdir. Dost başa, düşman ayaǧa bakar denilirkende temiz giyinip kuşanmanın çevremiz üzerinde yaptıǧı etki anlaşılmaktadır. Dost edinmek ise en zor olanıdır deyimlerin, dost kazanmak, yakınlık kurmak, ahbap olmak anlamı yüklenmiştir burada dost kelimesine… yani teminatın diǧer adıdır hatırlamamız gereken.