Dostluk Şiiri - Nurcan Akgül

Med cezir hallerden dostluklar kurarım
Ne ak'ı benimserim ne kara'yı
Boş değildir hiç bir kabım fakat
Ne de tam doludur her zaman
Vardır yeni bir damlaya her dem bu kapta
Hem iyisinden düşer damla hasenatıma eklenir
Hem kötüsünden düşer günah kadehime işlenir Nakış nakış...

Yakışsa da olur yakışmasa da
Ne farkeder ki mühim olan
Gören gözdür, bilen kalptir
Nasıl görendedir, nasıl hissedendedir

Değil midir gördüklerimiz
Kapkara gecelerde aydınlık rüyalar?
Ve değil midir güneşin nurunda
Karartan kalbini düşmanlıklar?

Ne kara'dır ne ak!
Ortası yoktur da lakin
Bilinmezlikte kalmıştır griye giden yol
Tek noktasındadır kalırsın, durursun
Nefes almaktır belki de Araf
Adımların atılmayacağı, sözlerin
tamamlanmayacağı yer
Her ne söyleyeceksen...
Yaptıkların vardır ya da yapamadıkların
Yoktur yapacağın, kalmamıştır
Ya yaprak düşmüştür dalından
Ya da hiç ayrılmamıştır
Sarılıp kalmıştır öylece
Kalan kalacaktır böylece
Giden gidecek
Aynı yolun yolcusuyuz lakin
O yolu ancak giden bilecek!