Dostluk Şiiri - Murat Kılıç 2

Ben dostluğu yüreğimde taşırım.
Kendimden parça sayarın dostumu.
İki elim kanda olsa bile,
Bırakmam bana güvenen uykusuzumu.

Yalan yanlış düşüncelerden arınmış,
Taze bir fidan gibi düşünürüm onu.
Sahte gülücüklerin sardığı bu diyarda,
Değişmem hiçbir şeye kokusunu.

Sararmış otlar arasında bile güldür.
Koklamak insanın aklını başından alır.
Dostluğu bana en büyük ödüldür,
Yıllar yılı devam eder hep bende kalır.

Sözlerim dostluğu satmayı bilmeyenlere!
Sizlerle aynı hayat kervanında gidiyorum.
Kendiniz haricinde yürek taşıyın yüreğinizde.
Ben dostluğu böyle öğrendim, böyle biliyorum.