Düşümde yürürken, ıssız deniz kenarında,
Gümüşten taşlar vardı kumların arasında.
Taşların çoğu, parlıyordu ay ışığında,
Bazıları soluktu kaybolmuştu kenarda...
Sonra küçük bir kız gördüm uzaklardan gelen,
O da yolunu kaybetmişti muhtemelen.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta