Düşümde yürürken, ıssız deniz kenarında,
Gümüşten taşlar vardı kumların arasında.
Taşların çoğu, parlıyordu ay ışığında,
Bazıları soluktu kaybolmuştu kenarda...
Sonra küçük bir kız gördüm uzaklardan gelen,
O da yolunu kaybetmişti muhtemelen.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta