Dostluk Şiiri - Erdogan Bektas

Canın yansa dost da seninle yanar
Dost ise düştüğün yerde sarılır,
Arif olan elbet dostluğun sınar
Sadık dost mu diye sır da verilir. (Hazani)

Dostun kalır ise manadan uzak
Kalp gözüne elbet perde gerilir,
Dünya meşakkati dostluğa tuzak
Yanılıp düşende kir de görülür. (Nuran)

Dostluk kardeşinden bile özeldir
Dostluk sevda aşktan bile ezeldir
Geniş günde dostum demek güzeldir
Düşkünün hatırı Darda sorulur. (Hazani)

Bazen can da yakar gözün elası
Elbette çetindir dostun belası
Şartlar ne olursa dostun alası
Bu âlem imtihan der de durulur. (Nuran)

Âşıksan vefayı kara taş da gör
Sineyi Gülşen’i kor ataşta gör
Filan dostum deme hele düşte gör
Eşrefi mahlûksa pir de yerilir. (Hazani)

Dost hata etse de hesap edilmez
Dostluğun gereği maksat güdülmez
Dost dedik mi darda koyup gidilmez
Dostu dost bilenler zorda yorulur. (Nuran)

Hazan der sadakat dostluğun süsü
Dost ile silinir gönül’ün pası
Firdevs’i âlâda güllerin hası
Dost bağından başka nerde derilir. (Hazani)

Nuran’ım hazanla bir dostluk başlat
Dostum de bir ömür gönlünde kışlat
Ne hataya meylet ne hata işlet
Nefsin öldürenler bir de dirilir. (Nuran)