Dostluk Şiiri - Sermet Apaydın

DOSTLUK

Gönülden aşk ile can dostunu görende
Sevgi yeşerir dal budak salar bedende
Muhabbet için candan olanı sevende
Can tutuşur,teni acımaz dost olanın!

Ayrılık hasıl olursa bir gün kaderde
Hasret bülbülü ağıt yakar dost gülüne
Söküp yüreğimi atsam sevda gölüne
Göl mutlanır,dostu için, dostluk adına!

Sevgi ruhtadır hep, şehvette,meşkte değil
Gönül sevgiye muhtaç, hem sev hem de sevil…
Erdem gülü derenlerin önünde eğil
O gülden nefes çeken girer Hak yoluna!

Apaydın dost için yanar yanar tutuşur
Aşka gelir sözcükler mısrada buluşur
Mısra dörtlüğe ,dörtlük şiire dönüşür
Yaşam,yavandır, dost gülü koklamayana!

SERMET APAYDIN