Dostluk Şiiri - Erol Halil

Seneler sanki bir su gibi akip gecti,
Sanki hic bitmeyecek gibi olan ömür,
Bizde bazen tatli, bazen aci anilar birakti.
Sevdiklerimizi aldi elimizden,gelecegimizi aldi.
Aglasak, üzülsek, sevinsek hep yanimizda olan,
Dert ortagimizi, acimasizca ayirdi bizden.
Arkadaslarimiz oldu, bazen kardesten yakin.
Bazende dost bildigimiz kisiler bizi yaniltti, yikti.
Istemesekte güvencimiz sarsildi.
Kalbimiz celik bir kasa oldu, kilitlendi.
Kilitleyip anahtarini kaybettigimiz celik bir kasa.
Neye elimizi uzattiysak hep üzüldük.
Ama mücadeleden hic vazgecmedik.
Bazen hic olmadik bir yerde,
Hic tanimadigimiz kisiler bizlere destek oldu,
Konustuk, konustuk hep konustuk,
Konustukca yakinlastik, yakinlastikca baglandik.
Dostlugun anlamini degerini ögrendik.
Demekki dostluk buymus, paylasmakmis.
Demekki dostluk sevgiymis, özveriymis, güvenmis.
Yasamin yavas yavas anlamini yitirdigi bir anda,
Insana gercekten deger veren biri ile,
Herseyini paylasmakmis dosluk.