. Dostluk Şiiri - Bekir Öztürk

Dostluk insanlık için, tanrının mirasıdır,
“Ben duygusu” alemin kanayan yarasıdır,
Atlas, ipek, kürk, kumaş, insanın darasıdır.
Dostluk insan olmanın, yegane kanıtıdır.
Manevi değerlerin, en yüksek anıtıdır.

Bencil insan dost olmaz, Ne Allah’a ne kul’a.
Hatır gönül sevgiyi, Satar paraya pula.
Menfaat kıblesini, bulamaz kırk pusula.
Dostluk insan olmanın, yegane kanıtıdır.
Manevi değerlerin, en yüksek anıtıdır.

Kimse bilmez dostun, gecesi gündüzünü.
Bir eder dostu için, yokuşunu düzünü,
Namerdin sofrasında, kimse görmez yüzünü,
Dostluk insan olmanın, yegane kanıtıdır.
Manevi değerlerin, en yüksek anıtıdır.

Dost kardeşten ötedir, gözemez menfaati.
Her zaman yanındadır, şaşmaz günü saati,
Dünya düzen hakkında, bellidir kanaati,
Dostluk insan olmanın, yegane kanıtıdır.
Manevi değerlerin, en yüksek anıtıdır.

Dost benzer bir kayaya, lafla sözle aşınmaz,
Zırhlı çelik gibidir, her saldırıya tınmaz,
Yedi düvel bir olsa, Dost kalbinden taşınmaz.
Dostluk insan olmanın, yegane kanıtıdır.
Manevi değerlerin, en yüksek anıtıdır.