Öğrendin, belledin bu hikâyeyi,
Çok canlar yanmadan çöz bâdireyi.
Hainler yaşıyor, sen ölüyorsun,
Daha gecikmeden bul son çâreyi.
İblisin dölleri duracak sanma,
Sen yürü üstüne, ona inanma.
O bir makinadır; beyni, ruhu yok,
İnsana benzerler, sakın ha kanma!
Yapılacak ilk iş istihbarattır,
İstibarat yoksa, sonu berbattır.
Su uyur, bilesin düşman uyumaz,
Uyumanın sonu hep harabattır.
Dağlar soğuk olur, koru kendini,
Elinden silahı bırakma emi!
Sen varsan biz varız, gücümüz sensin,
Yol verme düşmana, kullan fendini.
Tarihten bu yana kaç kere yandık,
Çok savaş yaşadık, kana bulandık.
Bu kan bayrak oldu, dünya biliyor,
Son söz hep bizimdir, gördük inandık.
Bu ruh, bu azimle tarih yazarız,
Dostu ve düşmanı çabuk sezeriz.
Dostluğum barıştır, yaşama şansı,
Sonunda haini bulur ezeriz...
20.11.2016 Fatih İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 20.11.2016 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hergün insanlar ölüyor, analar hâlâ ağlıyor. Bu bir yürek acısıdır, iç döküştür.E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!