Dostluğa Övgü Şiiri - Güngör Altan

Kardeş sevgisi doğuştan gelir
Dostun sevgisi gönülden gelir
Kardeş bir gün unutur da seni
Dost her gün hatırlar seni...

Dostsuz muhabbet kuru lakırtı
Ne gönüle girdi, ne akılda kaldı
Konuş kendinle, çok daha iyi
Duyanlar olursa, desinler deli !

Dostluk bir kâlpte iki can gibi
Düşünür seni, hep kendi gibi
Girmezse araya çıkar kavgası
Dost unutmaz, ölsen de seni...

Muhabbet bahçesi, dostlar mekânı
Dünya işleri burda yok gibi
Dostun, dostla olan sohbeti
Gül bahçesinde, gül koklar gibi...