dostumu repliğe durur kucaklarım
en esasçı çocukla oynarım hesapsız
essahtandır yaşanan doğacım arsız
rolümü yaratırım oynar çoğalırım
bilindik acılara drama kurgularım
son pişmanlık jest-mimiktir camdan
titrim izindedir kimliğine akşamdan
rol emektendir dili çözer selamlarım
başkası olmak kolay değil çak dostum
onu orda oynamak kendinle onda onu
ruh makyajsa yüze maske ne fark eder
oynanır biter silinen gider bilinen döner
oyunlar yinelenir perde düş dünyam
selamlamada asılır sanal kahramanım
seyirci hep gerçektir sahne darağacım
doğaçtan dostluğa çoğalır merhabam.
Kayıt Tarihi : 2.1.2009 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!