Dostlarla hasbıhal

Sırtını yaslayacağın yere meydan okursun
Akıbetin belli değil nere meydan okursun
İster ise bir damladan Dünyayı umman eder
Ey gafil nedir cürümün Bir’e meydan okursun-İsmail Daşdemir

Katre bile olamadan, ummana dalma sakın,
Bilmediğin âlemler var, sırra meydan okursun.
Cism-ü canını var eden sana senden de yakın;
Kalp Mevla’nın sarayıdır nura meydan okursun-İbrahim Etem Ekinci

Çeken bilir aziz dostum dara meydan okursun
Ahlakı güzel değilsen ar’a meydan okursun
Neyin varsa dağarcıkta o gelecek seninle
Öz od’unu özün yakar nara meydan okursun-Ozan Mizani (Taner Karataş)

Ecel gemisi sana da yanaşır usul usul
İki Dünya arasında üç nefeslik bir fasıl
Tabi ol ehli mürşide sorgulama ne? Nasıl?
Abdulkadir Geylan gibi Pir’e meydan okursun-İsmail Daşdemir

Şanı şöhreti terk eden milyonlarca nadan var,
Harabat ehlinden olup gül şarabı tadan var
Şu koskoca kâinatı maddeyi Yaradan var.
Hiçlik yokluk manasında vara meydan okursun-İbrahim Etem Ekinci

İyi ya da kötü deme bilmeden nedenini
Kimse sevmez insanların husumet güdenini
Tipi olur boran olur dondurur bedenini
Kurutur nutku nefesin kar’a meydan okursun-Ozan Mizani (Taner Karataş)

Miraçtan gelen hediye kılmaz isen beşini
Mehtabın zindana döner kor eder güneşini
İsmail sen tahayyül et Cehennem ateşini
Kıvılcımdan canın yanar Nar’a meydan okursun-İsmail Daşdemir

Güzele derler de, yanlış güzel bakmayı öğren,
Çamur deryasına düşme durgun akmayı öğren
Ey Etem-i nefsin ile başa çıkmayı öğren;
Daha kolayı yapmadan zora meydan okursun-İbrahim Etem Ekinci

Nefsine hâkim olmayıp her yerde sivrilirsin
El işine pel katarsan horlanır sövülürsün
Ey Mizani idrak eyle seversen sevilirsin
Ömrünce hiç sevmedin ki yara meydan okursun-

Ozan Mizani (Taner Karataş)
İsmail Daşdemir İbrahim Etem Ekinci.