Dostlarının Yanına Giden İhtiyar

Sonbahar gibi geçen günlerimiz var bizim
Gelmeyen dünlerimiz, neşemiz
Soldu gençliğimiz ve kalmadı eski dostlar
Bir bir gittiler bu dünyadan sessizce

Kaldık bir başımıza, dakikalar saatler düşüne taşına
Masada bir kaç eski albüm kokusu odayı almış izmaritler
Biten sigara yakıyordu diğerini
Giden dost söndürüyordu geridekini

Arkada bir sürü anı bıraktı hepsi
Bazısı hatırladıkça güldüren, artık olmayınca güldüren
Ağlatıyordu hatıralar, geçmişte yaşanılanlar
Zor geliyor artık, akrep yelkovanın peşini bırakmış

Ne gecem var şimdi ne gündüz
Sadece önümde bitmeyen bir yol
Bir his var içimde beni bağlayan, daraltan
Karartan ve gündüzü aydınlatmayan

Fakat iyi ki pek yok artık sizi hatırlatan
Kahrolmama sebep olan
Olamazki zaten kimse onlar gibi
Nasıl yaşasınlar, yılları bizim gibi

Ama belliki yapacak bir şey yok
Böyle gelmiş evvelden gene böyle gider
Sizi bu kadar düşününce farkettim ki yolun sonundayım
Ve bu son satırlarım dostlar artık ben de aranızdayım.