Dostlarima Şiiri - Sebuhi Kerimoglu

Chox baxma Sebuhi, (cok)
Gozun yolda galmasin
Onsuz da gelecek senden xeber almayir (haber)
Oturmusan gem gusseli, dostlar yada salmayir... (dertli, dertli)
Gelmishik dunyaya xosh gormek uchun
Sevgiyle gunleri oturmek uchun
Dar gunde gel chekme sen imtahana,
Vefasiz dunyadan vefa arama.
Dogurdanmi kimseye gerek deyilsen? !
Demek ki, bu gunden artig olubsen...
Yoksa salan varmi kimse yadina?
Uzagda gem cheken vefadarini
Uzumu tuturam sene ey dostum
Eshit son sozumu, sene can gurban,
Dunyaya inanma hamisi yalan
Dogru birce odur: - 'sen bu gun varsan! '
Baksana baharda goyeren chemen, (cimen)
Artik saman olmush payiz gelmeden (payiz-son bahar)
Onun elehine ishlemish zaman.
Birlikden, vefadan arali dushme,
Her sheye qadirik olsak mehriban!
Menim bu cizma qaram yerde qalirsa
Saralmish samandan ferqim ne olar? ! (fark)
Samanin da son an faydasi vardir
Chunki onun terkibi de, birge otlardir.
Goyermekchun suyu birlikde ichir (yesilleshmek ichin)
Yansa da, yanmagi birlikde sechir!