Gözüm yok dostlarım çok yükseklerde.
Alışık değilim pek zirvelere,
Başım döner de birden düşerim belki,
Bana kırlarda gezinmek yeter.
Eksik olsun soframda şarapla havyar,
Kristal bardaklar, gümüş tabaklar,
Ağız tadıyla yiyebilirsem
Bir baş kuru soğanla ekmek de yeter.
Çok yüksek topuklu ayakkabılar,
Üzerinde kıymetli taşları da var,
Ayağım burkulur benim onlarla,
Bir çift yalınayak pekala yeter.
Ne katlar, ne yatlar, ne de tahtlar,
İstemem olmasın huzur vermezse.
Bir ocak yanmalı içinde sımsıcak,
Bana bir çoban kulübesi de yeter.
Neme lazım elin beş koyunu, üç keçisi?
Kim götürmüş öteye bir tanesini?
Mal-mülk, şan-şöhret, hepsi geçici,
Bana dostlarımın varlığı yeter.
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 16:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gerçek Dost gerçekten az bulunuyor. Eski dostlar demeye dilim varmıyor. Onlar,eskitmeye kıyamadığım dostlar...Bir de yeni dostlarım oldu şimdi: şiir dostlarım. Bu şiirim eski - yeni tüm dostlarıma olsun.Sevgilerimle...
Dünyalar sizin olsun, bize yeter bir gönül yoldaşı
Dünyaları verseler, istemem... istemem... istemem.... Çok güzeldi.. Mutluluk ve esenlikler dili,yorum..Tam Puan...
TÜM YORUMLAR (6)