Dostlarım ve Kendileri
Sevdiğim beni bilmedi
Bildiğim beni sevmedi
Tablolarda görmedim hayalimi
Ulaşamadım özgürlüğüme
Beni sevdiler sandım, kıskandılar
Hatırlatacak sandım beni, o eski mektuplar
Tanımadım bildiğim annemi
Sezemedim duyduğum bu hissi
Peşimden gelenleri dostum zannettim
Anlamadım; anlayamadım altın künyem çekermiş onları
Pekala,
Benliğimdeki sorun muydu beynimdeki?
Hastalandım, mıhlandım bir yatağa
Geldiler kendilerini dostum sananlar
Sordular hatrımı,
Yanıtladım, anlamadılar cevabımı
Uyudum.
Rüyamda gördüm, yıldızım parlayacak
Neyse diyorum annem ibret alacak
Peki bu rüya nerede beden bulacak?
Yüzüğümdeki taşlara sıkıştırdım, sakladım
Onları, bana inananları, inancıma şahit olanları...
Sanırım onlar, olanlar
Annem babamdı vefasızlar..
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 03:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selahattin Mehmet Burak Talı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/11/dostlarim-ve-kendileri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!