Dostlarım Benim Şiiri - Mustafa Altınay

Sorarsanız böyle halim
Kimseye eylemem çalım
Eski Karasar’da doğdum
Benim adım Bekir Alim

Selam size emmim dayım
Emrinize hazırdayım
Alahacı köyüm dostlar
Garip ozan Altunay’ım

Bulutlar havaya ağdı
Üstümüze rahmet yağdı
Memleketi güzel Divrik
Biliyor Salih Aydoğdu

Çok sever bayrağı alı
Amasya’nın suluova’lı
Göz açıp orayı görmüş
Yürü Mustafa Ayvalı

Gönül dostu böyle Yâren
Muhabbetle dostun saran
Ankara’dır vilayeti
Gülistan Tüfekçi Başaran

Gönlünde bulunmaz ayaz
Yaradana eder niyaz
Kertme ağca mescit şenyurt
Esiyor Mustafa Boyraz

Edep yollarında etkin
Umudu var değil bitkin
Simav’da dünyaya geldi
Canım gözüm Yunus Çetkin

İçi kalaylı bir sitil
Işık saçan ince fitil
Gürünlüdür ta kendisi
Özü doğru Nadir Çitil

Şairlikte boldur payı
Birdir saydıcağı sayı
Şanlı Sivas sultan şehri
Âşık O’na Mete Dayı

Hürmeti izzeti yaman
Güler yüzlüdür her zaman
Delilyastır köyü O’nun
Müdür Zekeriya Duman

Görün bakın neler sayar
Altındır yirmi dört ayar
Kangaldır zatın kazası
Geliyor Mustafa Duyar

İnsanları sayar sever
Dosta kavuşmaya iver
Adananın gonca gülü
Hanımdır Münevver Düver

Sevecek Ulaş’ı gören
Alt yanından geçer tren
Ulaş’da doğmuş büyümüş
İşte O Mihriban Eren

Ağzında konuşan dil şen
Kalemi tuttuğu el şen
Bayburt doğumludur aslı
Şairim Miyaser Gülşen

Sana gıpta ederiz biz
Ne dersiniz acaba siz
Şirin Zara’nın kuzusu
Hoş geldin Şadiye Gürbüz

Sular gibi akar çayda
Doğmuş ol mübarek ayda
Yıldızeli Kümbettendir
Merhaba ey Osman Hayta

Edebiyatı suratlı
İnce ruhlu gayet tatlı
Kangal’ın öz evladıdır
Kızımız Fatma Hizmetli

Hak yoluna olmuş âşık
Cömertlikte şimşir kaşık
Mevlâna’nın yurdundandır
Anlattığım Ali Işık

Aşk uğruna bağrı pişik
Sinesi var delik deşik
Zara’da yetişen yiğit
Yürü be Azimet Işık

İşine gösterir çaba
Helaldir giydiği aba
Ata yurdu Onbaşı’lar
Yaklaş Murat Karababa

Düşmanlar kursada pusu
Onlardan olmaz korkusu
Kangal’ın Havuzdandır can
Gel Canım Zeki Karasu

Avukattır bu can kardeş
Helalinden kaynatır aş
Siirt Kurt alandır yeri
O, Mehmet Şakir Karataş

Tohum ekmiş sulak çaya
Sevgi ile bakar Aya
Tokat meydan mahallesi
Karakız Süreyya Kaya

Olgunluktur işi her an
Dostunu unutmaz bir an
Ulaş Gürpınarlıyım der
Söyler Şevki Kayaturan

Başak biçer sanki kalıç
Verimlidir olmuş alıç
Sivas’lıdır hanım abla
Şairane Nevin Kılıç

Özü şevkle aşkla dolu
Hürmetkârdır sağı solu
Otuz iki yaşındadır
Abdullah Mısıroğlu

Hayıra koşar umutlu
Anadan doğarken kutlu
Şerefli Koçhisar yeri
Sevinçlidir coşkun Mutlu

Derki dünya geçici han
Kime kalmış garip cihan
Afyon Karahisarlıyım
Böyle söyler Rıza Özcan

Bize Haktan gelen emir
Öyle emreylemiş amir
Örenlice sert Mahmutlu
Kardeş Ramazan Özdemir

Seher ile akar yaşı
Şairlerin öz yoldaşı
Gümüşdere’nin gelini
Kızım Fatma Pınarbaşı

Duman çökmüş başı karlı
Bilirim namuslu arlı
On başılar deyip durur
Yoldaşım Fikri Pınarlı

Elli yaşı biraz geçkin
Zemzemdir daima içkin
Şarkışla orta köy malı
Yiğit o Feyzullah Seçkin

Dilemiştir haktan dilek
Elemiş un gibi elek
İzmir Ödemiştir yeri
Anlatıyor Anıl Selek

Unutamam gönül erin
Kalbimde başkadır yerin
Öz Sivas’ın hoş anası
Başkanım Sabiha Serin

Çirkin işleri oylamaz
Kötü yolları boylamaz
Vatanım der güzel Muş’a
Yalanı Erdal Söylemez

Yanaşsa ki aşk ileten
Söndürür narını kefen
Zara’nın öz oğul balı
Gayet tatlıdır Fazlı Şen

Gider iken uzun yola
Burda biraz verdi mola
Kırıkkale Aba köylü
Anlattığın İhsan Şola

Dağıtıyor helal aştan
İbret alır uçan kuştan
Dikmencik Horsana köylü
İş adamı Zihni Taştan

Sanki kaynayan bir pınar
Fehmettim ışığı yanar
Ben buyum demiş şiirde
Şifresi bu Remzi Tımar

Gözünde tüter İstanbul
Sivas’a da âşık bu kul
Gaziköy’ün genç Osman’ı
Cevahirdir Ömer Tombul

Andırır özü ampulü
Olmuş gönüller sembolü
Ömer Tombul’un oğludur
Yâd ettim Zeki Tombul’u

Onun işi gönül yapmak
Gıpta eder titrer yaprak
Valilikte Müdür beyim
Hıdırnalı Şükrü Toprak

Gayet hoştur sanki meral
Adalet kabında kral
Gemerek Karagöllüdür
İffetlidir Ömer Tural

Arkadaştır hemi yolcun
İsterseniz olur elçin
Ulaş eski karasarlı
Dostumuz Muammer Yalçın

Davet gönderiyoruz gel
Muhabbetle uzattık el
Mardin’in gülü çiçeği
Ablamız Vehbiye Yersel

28.05.2010