Dostlarım Şiiri - Süleyman Özdemir Akıner

Geceler çok uzun yatamıyorum
Ruhum sıkıntılı atamıyorum
Ömür tükeniyor tutamıyorum
İhtiyar mı oluyor dostlarım.

Saçlarım ağarmış dizim tutmuyor
Gurbet elin derdi gamı bitmiyor
Zemheri ayında bülbül ötmüyor
Bülbül gül olmazsa ötmez dostlarım.

Artık ileriye bakamıyorum
Ateşim küllenmiş yakamıyorum
Pantolona kayışı takamıyorum
İhtiyar mı oldum aziz dostlarım.

Yanaklar buruşmuş kulak duymuyor
Yaşlandıkça göz yaşlarım dinmiyor
Bir türlü dudaktan kalbe inmiyor
Bilmem ne zaman inecek dostlarım.

Gün gelir ki çok duygusal oldum
Ara sıra anılara dalarım
Küçük şeylerden mutluluk bulurum
Gözlerimden yaşlar akar dostlarım.

Eski insanlardan eser kalmadı
Hatasız dost arayanlar bulmadı
Çok insanlar gurbet elde gülmedi
Dünya hali böyle imiş dostlarım.

Bazen estim rüzgar gibi yel gibi
Bazen sakin bazen coştum sel gibi
Süleyman köyünde gezer el gibi
Nerelerdesiniz aziz dostlarım.

(Odense, 2009)