Dostlarım Şiiri - Halil Çolak

İçimde bir yara var ayrılık, ayıracak bizleri.
Dinmek bilmiyor bu acı hasret bırakır bizi.
Hele birde dostlar yokluğunuz verirde sızı
Günden güne kurs ta bağladı canlar bizleri.

Önceden dertlerimizi dinleyen sizler vardınız.
Hep dertlerinizi birbirinizle canlar paylaştınız.
Birinizin derdini dinleyip teselliler buldunuz.
Şimdi yeni dostlar, canlarım ahbap oldunuz

Nehirler taşsa gelse de silemez dostluklarımızı
Yinede sönmez bu içimizdeki de dostluk ateşi
Bu fani dünyadan göçmedikçe ayıramaz bizleri
Sizle birlik olmasak ta ayrılık unutturamaz sizleri.

Gözlerimdeki ışığımdınız. İçimdeki ateşimdiniz.
Her şey söndü ey dostlarım şimdi ayrılık varken.
Ne siz olacaksız bu mekânda canlar ne de ben.
Gidiyorken dostlarım gitmeyin elveda demeden.

Halil’im bu dünya böyle gelmiş böylece gidecek
Kimisi ağlayacak kimisi elbet ki canım gülecek
Elbet gelen gidecek,elbet konan bir gün göçecek
Güle güle dostlarım, dostunuz hep dost kalacak

Halil ÇOLAK 21.12.2009
ANKARA