Tüm boynu bükükler dostum.
Onlar feleğin çalımını yemiş,
Kimsesiz gecelerin kimsesizi,
Sevda vurgunu,
Ömür yorgunu...
Kasap dükkanının önünde,
Gözlerinde bin ümit,
Sahipsiz bir it.
Benim dostum.
Ve bu itlerin açlıktan,
Saldırdığı kediler,
Onlar da benim dostum.
Avcıya inat,
Kanadı yaralı kuş,
Soğuk sokakların yalnızı,
Kimsesiz berduş..
Kim varsa gizli gizli,
Yalnızlığı yudumlamış.
Tüm boynu bükükler,
Benim dostum...
Ayağı kırık karınca,
Peteğini bulamayan arı,
Ve acı acı yaşarken sonbaharı.
Ağlayan sevda yetimleri,
Benim dostum...
Misina’nın ucunda,çırpınan barbunya,
Saksıda sararıp, boynu bükük kalmış,
Sahibinden su bekleyen sardunya
Onlar da benim dostum.
Kayıt Tarihi : 8.4.2009 04:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Dikmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/08/dostlarim-68.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!