Dostlarım Şiiri - Mahmut Gazi Şimşek

Siz, dostlarım! Acınız zehir olsa da içerim,
Sizi, hem gülünüz hem dikeninizle severim…
Burkulsa da yüreğim, sizler gülünce gülerim,
Dostumun, varsa kederi? Bana gelsin çekerim…

Hazırım, sizinle ağlayıp, sizinle gülmeye,
Bir dilim ekmeğim varsa da? Gelin bölmeye…
Mevla’mdan niyazım, dostuma zeval vermeye,
Bir icap uğruna, hazırım dostumla ölmeye…

Hep dostlarım için, gülümser gönlümün teni,
Gönül hazinem sizin olsun, sevgidir cevheri…
Sevgim sizindir, ister sevin ister atın beni;
Arzum, dosta dost olmak, gözüme denk beheri…

Ey aziz dostlarım! Duyun beni kul Mahmud aciz,
Lakin: bir tavsiyem var dostlarıma, gayet leziz…
Sevgi dururken, meyus olmak, kerih ve naçiz,
Hakiki dost olalım; dostlarım! Gayet lekesiz…

Şanlı rehberden, ilham alarak selamlaşın;
Dostlar! Kucak kucağa sıdk ile meramlaşın…
Sevgimiz birleşsin canlarım, gönülden taşsın;
Kâinatı kuşatsın DOSTLARIM, ZAMANI AŞSIN…