Dostlarım (!) Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Yardıma muhtaç olduğum anda
Vefa pazarında sattı dostlarım
Gözlerim umudu ararken onda
İnayet ufkunda battı dostlarım

Düşerse eğer bir kez insanoğlu
Uğramaz olur bir Allah’ın kulu
Bir anda değişti herkesin yolu
Meskenimden firar etti dostlarım

Hepsini kendime yoldaş sayardım
Yüzyıl ötesinden onu duyardım
Kucağımda ateş yanına vardım
En derin uykuya yattı dostlarım

Hayatı dalgaya alırdım çoğu
Düşünmezdim dostlar varken yokluğu
Oynar oldum şimdi yetim çocuğu
Hayatıma kahır kattı dostlarım

Sığmazdım cihana semaya yüktüm
Dostlarımla meğer ne de büyüktüm
Ne vakit el açıp boynumu büktüm
Kaşlarını hemen çattı dostlarım

Onlarla tozpembe dünya dilerken
Kızıl kuyulara itti dostlarım
Maskeli yüzüyle bana gülerken
İnfazıma imza attı dostlarım