Beni ifade edebilen tek dostlarım,
Kalemim, kâğıdım ve satırlarım.
Harf sayısı kadar dökülür gözyaşlarım.
Ben kaleme ağlarım, kalem yazar satırlarım.
Benimle ağlayan tek dostlarım,
Kalemim, kâğıdım ve satırlarım.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
evet kağıtla kalemi insanın dostlarıdır.acaba yeterli mi?yoksa bunlar gerçek dostlar mı?yüreğine sağlık.
Benim tek dostlarım; kalemim, kâğıdım ve satırlarım! ! ! çok hoş bir şiir evet yalnızken ancak dilden kağıt kalem anlıyor ve sayırlar.. zevkle okudum saygılar
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta