Dostlarım Şiiri - Kerim Özkara

Beni ifade edebilen tek dostlarım,
Kalemim, kâğıdım ve satırlarım.
Harf sayısı kadar dökülür gözyaşlarım.
Ben kaleme ağlarım, kalem yazar satırlarım.

Benimle ağlayan tek dostlarım,
Kalemim, kâğıdım ve satırlarım.
Her katremde kalemimden süzülür, kâğıdıma damlarım.
Ben hep o satırlar yüzünden ağlarım.

Beni dinleyen tek dostlarım,
Kalemim, kâğıdım ve satırlarım.
Her inleyen gecede onlar çeker kahırlarım.
Ben uykusuz gecelerde hep onlarla sabahlarım.

Benim tek dostlarım; kalemim, kâğıdım ve satırlarım! ! !