Dostlarım 2 Şiiri - Metin Gürbüz

Herkes başkasından alır darbeyi
Bense kardeşimden aldım dostlarım
Ağladı sızladı açım aç deyi
Timsah gözyaşına kandım dostlarım.

Dilerim ki Dursun kanın kurusun
Yaptığının bin mislini bulursun
Köpek gibi dolaşırsın ortada
Aç kalırsın sokaklarda ulursun

Yüreğim eridi kredi çektim
Evimi sattırdı kiraya çıktım
Kalmadı ağzımda dişimi döktüm
Kardeş ateşinde yandım dostlarım

Dilerim ki Dursun kanın kurusun
Yaptığının bin mislini bulursun
Köpek gibi dolaşırsın ortada
Aç kalırsın sokaklarda ulursun

Öde öde beş yıl oldu bitmiyor
Gece gündüz hiç aklımdan çıkmıyor
Sağ elime felç geldi de tutmuyor
Dert ile cefayla doldum dostlarım

Seksen binlik senet var ya elimde
Bir işe yaramaz pul değerinde
Kuruşluk malı yok ki üzerinde
Belanın içine daldım dostlarım

Neden ben bu kadar safım semeyim
Boşa gitti bak kırk yıldır emeğiğim
Zehirdir içime suyum yemeğim
Başımı taşlara çaldım dostlarım

Köyü dolandırdı yetmedi o na
Dertl'oğlu düşmanı doğurmuş ana
Varsa fikri olan söylesin bana
Umutsuz çaresiz kaldım dostlarım