son dualar gibiydi sessizliği onun
gün geldi gülümsedi
gün geldi can çekişti
metal bir dünyanın azabı altında
çığlıklarını sakladı
başkalarının kalplerinde unuttu sesini
dostları içindi
kaybolduğu gurbet
fırtına biçiyordu kendi kalabalığında
acıları tanıdığı günden beri
rüyasız uykulardan kalkıyordu
uzakları tanımaktan başka yoktu çaresi
kahırlı bir zamanın hışmıydı dudaklarının kilidi …
Mustafa kaya
10.06.2011/Çengelköy
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 10.6.2011 08:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!