Dostları Arıyorum Şiiri - Vehbiye Yersel

Dostları özledim,özledim sohbetlerini,
Gücüm yok,hastalık,unutturdu evlerini.

Güzel söz duysam,küpe olurdu kulağıma,
İbret alır, düşmezdim şeytanın tuzağına

Yalnız oturanın arkadaşı şeytan olur,
Alır onu şeytan nefsi,uzaklara götürür.

Zihnini yorar,ne kadar geçmişte olay varsa,
Nefsine uyma sakın, ne kadar çok yalvarsa.

Zihnini yorma sakın,mazi ve gelecekle,
Bu günü yaşamaya bak,şükret ve bekle.

Bekle gideceğin yerin,saati belki de yakın,
Hiç aklından çıkarma,nefsine uyma sakın.

Daima iyilik yap, kötülüklerden sakın,
Dostlarını unutma,onlar sana en yakın.
30 Aralık 2005

Vehbiye Yersel