Dostları ardımda bırakarak son sayfayı açıyorum
Beyaz bir gelin edasıyla açılsın istiyorum
Ömrün sonbaharı, son demi artık
Gözlerimde buğulu çiğ taneciği düştüğünde anladım
Irmak olup coşkuyla akmak istiyor sözcüklerim
Bent kurup giderken sevdiklerim
Beynimde ağ kuran kelimelerimi yazılacağını
Sarmaşık gibi kuruyup solduğunda anladım
Anlık tebessümlerimi şımaran bir çocuğa benzetiyorum
Ağlarken gülen, gülerken ağlayan ruha bürünüyorum
Mucize olsun hadi gidenler gelsin
Karanlığın aydınlığa dönmeyeceğini gördüğümde anladım
Son sayfayı açtım şimdi
Ömrümün son sayfasını
Bir, bir avuçlarımın arasından kayıp giden
Hayallerimi süslediğim son sayfayı şimdi açıyorum
İçimi bir huzur kaplıyor
Sözler coşkuyla çıkıyor
Sonra birden hüzün sarıyor yüreği
Koca Çınarı hatırlıyorum
Kelimelerim büzüşen dudaklarımdan çıkmak istemiyor sanki
Bir daha dönmeyeceğini söyler gibi buz kesmiş bedenini
Koca Çınarımı kararan toprağa verdiğimde anladım
HERDEM
24/03/2011
08:30
Kayıt Tarihi : 7.5.2012 14:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!