Dostlardan Kalanlar Şiiri - Tahsin Koç

Bazen bakıp uzun uzun düşünüyorum
Acep dostlardan bizlere kalan ne?

Dostlar uçup giderken bize ne bıraktı
Yoksa bizde bir acı ve gözyaşımı aktı

Dostlar bu dünyada ne ile meşguldü
Hangi sözü ve hangi işiyle meşhurdu

Hep kafa yorar düşünürüm bunları
Çünkü dostların bu dünyadaki son izleri

Geriye bakıyorum saymakta bitmez
Giden dostlarımız giden arkadaşlarımız

Ah! Bu ömür dediğin ne kadar kısa ne bilinmez
Kimse çıkıp’da bu gidenlerin hesabını yapmaz

Kimisinden kalmış bir hanım ve birkaç çocuklar
Bu çocuklar çok üzüntülü, acep bunları kim yoklar

Kimisinden kalmış bina arsa ve tarlalar
İşte geride kalan üç beş pey üç beş viraneler

Ne emekler ne sayı gayretler ödenen paralar
İşte bu beni hep üzer kalptan yaralar

Kimisi hoş bir sââda bıraktı özlemle anarız
Kimisi kötü haller bıraktı ah edip yanarız

Biz bu dünyada onların bıraktıklarıyla tanırız
Bütün yeni nesillere bunları uzun uzun anlatırız

Tahsin sen dünyaya ne bırakacaksın sen nasıl anılacaksın?
Yoksa günü gün edip, sahip olduğun dünyalık’lamı yanılacaksın?

Ankara- 17.08.2010