Dostlara Selam.

Yüreğimin ortasına bir bulut çöktü,
Sözcükler düğümlendi boğazıma,
Haykırmak geldi içimden.
Hasret ateşiyle yanmak ne zor şeymiş meğer.
Eskimeyen dostlarımı özledim.
Âlemde yalnız hissettim tüm hücrelerimle kendimi,
Hey dostlar duyuyor musunuz sesimi.

Etrafımı saran hüzün bulutları gecede mi? Saklı,
Düşlerimden mi etkilendim acaba?
Yoksa kaybetme korkusu mu sardı bedenimi.
Gün ağarırken koyuldum işe,
Özlediğim hemcinslerimi listeledim.
Telefonlarına ulaştım birer birer,
Geçen yıllara nispet,
Konferans görüşmesi yaptım beşer beşer.

Söyleyin benden daha mutlu kim var Dünya’da,
Yeni günle aydınlık yarınlara koşuyorum.
Duygular harman olmuş,
Hasret gemisi umuda yelken açmış,
Tatlı bir his kaplamış hüzünle karışık,
Dostluğa yönelmiş yürekler.
Köpüklerinde hayallerimizi yüzdürdüğümüz dalgalar,
Korkutmaz artık ne kadar büyük olsa da.